Inlaatkarakterisering van hydroxyethylacrylaat

Vanwege bepaalde marktfactoren zijn de producten van hydroxyethylacrylaat: gemengd, met meer onzuiverheden, meer watergehalte en inferieure producten met meer onzuiverheden en meer water. Voor het stroomafwaartse bedrijf voor waterreductiemiddelen is het: lijkt te extravagant om een ​​gaschromatograaf te kopen alleen om hydroxyethyl te analyseren acrylaat. Aan de ene kant is de prijs niet duur, aan de andere kant, of omdat de gebruiksfrequentie te laag is, wat resulteert in hoge onderhoudskosten. Net zoals de familie een volautomatische mahjongtafel kocht, zijn de resultaten van de jaar nooit genoeg om vier mensen te krijgen kan alleen de tafel nemen om huisbaas te spelen als stil.
B Dan is het belangrijk om te weten hoe je een eenvoudige en snelle kwalitatieve analyse van hydroxyethylacrylaat. Om een ​​doel te hebben, moeten we: het productieproces van hydroxyethylacrylaat begrijpen. Ik heb veel gecontroleerd literatuur, zijn de meeste studies over de downstreamproducten van hydroxyethylacrylaat, en er is heel weinig literatuur over zijn eigen productie.
B In Baidu wordt vermeld dat de productie van hydroxyethylacrylaat is gebaseerd op de additiereactie tussen acrylzuur en ethyleenoxide in de aanwezigheid van katalysator en polymerisatieremmer om het ruwe product te produceren; van acrylzuur-2-hydroxyethylester, die wordt ontgast en gedestilleerd om te verkrijgen: het eindproduct met het verbruiksquotum voor grondstoffen: 710 kg / ton acryl zuur en 485 kg/t ethyleenoxide. Het productieproces van hydroxyethyl acrylaat produceert slechts enkele organische bijproducten en produceert geen extra water. Gewoonlijk is het vochtgehalte van hydroxyethylacrylaat minder dan 0,5%.
B Daarom is een methode om het watergehalte te detecteren voldoende voor de effectieve detectie van hydroxyethylacrylaat. Andere bijproducten van esters in hydroxyethylacrylaat zijn niet zo gemakkelijk te detecteren als water. Deze esterbijproducten lijken niet veel bijwerkingen te hebben bij de synthese van waterreductiemiddelen werkwijze. Ik herinner me dat ik eerder vergelijkende experimenten op dit gebied deed, ontdekte ik dat het onzuiverheidsgehalte van hydroxyethyl om de netto cementslurry een uur te maken; na de uitbreiding van de tijd in plaats van de hoge zuiverheid van hydroxyethyl. Van dit is natuurlijk niet per se een goede zaak, de daaropvolgende experimenten waren dat niet gedaan, dus ik zal er deze keer niet bij stilstaan. Dit artikel gaat vooral over de detectie van het watergehalte in hydroxyethylester.
B Gecombineerd met de marktsituatie, zolang het watergehalte in de raw materiaal van hydroxyethylacrylaat wordt gedetecteerd, kan het vertrouwen van de leverancier zijn: beoordeeld. Het mengen van andere stoffen is immers veel minder handig dan mengen water, dus de meeste hydroxyethylesters met kwaliteitsproblemen zijn water vervalsing. In tegenstelling tot waterreducerende middelen kan hydroxyethylacrylaat niet gescheiden van hydroxyethylacrylaat door eenvoudige verwarming en verdamping. De methode waar ik eerst aan dacht was om de verwarming te compliceren door middel van distillatie voor de scheiding. Deze methode is geen groot probleem, en als het op de juiste manier wordt gebruikt, kan het: ook effectief zijn bij het detecteren van het onzuiverheidsgehalte van hydroxyethylacrylaat. De voorwaarde was echter om een ​​manier te vinden om de zelfpolymerisatie van te stoppen hydroxyethylacrylaat. Onder hoge temperatuuromstandigheden, hydroxyethylacrylaat is zeer vatbaar voor zelfpolymerisatie, wat resulteert in een ineffectieve scheiding van onzuiverheden. Ik heb een eenvoudig atmosferisch destillatie-experiment geprobeerd, en dit: methode kon alleen het water scheiden van het hydroxyethylacrylaat. Het is erg moeilijk om de onzuiverheden te scheiden. In de relevante literatuur vond ik: dat om hydroxyethylacrylaat te destilleren, u een vacuümomgeving moet gebruiken om verlaag het kookpunt van hydroxyethylacrylaat en combineer het met a polymerisatie remmer. Deze test is niet te moeilijk, maar vereist: experimentele apparatuur 。。。。 Bij nader inzien denk ik dat ik slaag. Het is genoeg om te weten dat deze methode kan worden toegepast.
B Dit bericht gaat over het vinden van een eenvoudigere manier om te testen op vocht.
B Na maanden van nadenken, is er echt een methode die kan worden eenvoudig en effectief genoemd. Natuurlijk, als je geïnteresseerd bent in distillatie onder verminderde druk, u kunt de test doen als u geen gedoe wilt. Of als je niet slecht af bent, kun je een gaschromatograaf krijgen om de analyse.
B Gebruikmakend van de eigenschap dat watervrij kopersulfaat in blauw koper verandert sulfaatpentahydraat wanneer het water ontmoet, voeg een bepaalde hoeveelheid watervrij toe kopersulfaat rechtstreeks naar het hydroxyethylacrylaat, en als het kopersulfaat blauw wordt, betekent dit dat het materiaal water bevat. Het is ook mogelijk om een voorlopige beoordeling maken van het watergehalte in het hydroxyethylacrylaat gebaseerd op de snelheid en kleurdiepte van het kopersulfaat dat blauw wordt.
B Toen ik het experiment aan het doen was, ontdekte ik dat de hydroxyethylester en kopersulfaat waren volledig onoplosbaar. Ik had ineens een idee of ik het kon neem het supernatant van de hydroxyethylester na de eerste volledige roering en voeg vervolgens de juiste hoeveelheid kopersulfaat toe. Theoretisch zou ik kunnen bepalen wanneer het water in het ethylhydroxylaat volledig werd verbruikt door de watervrij kopersulfaat verandert niet van kleur en bereken vervolgens het totale bedrag van watervrij kopersulfaat om ruwweg het watergehalte in de ethyl . te berekenen hydroxylaat. Op deze manier kan niet alleen kwalitatieve analyse, maar ook kwantitatieve analyse was overbelast.
B Het molecuulgewicht van watervrij kopersulfaat is 159, het molecuulgewicht gewicht van water is 18, en het molecuulgewicht van kopersulfaatpentahydraat is 249; dan komt het verbruik van kopersulfaat overeen met 1 g water moet y=1g*159/(18*5)=1,76 g zijn. Volgens deze correspondentie nam ik 27 g ethylhydroxylaat + 3 g water + 2,7 g watervrij kopersulfaat en grondig geroerd voordat u het supernatant neemt en een kleine hoeveelheid watervrij kopersulfaat om het experiment te observeren Na de resultaten, 2,7 g watervrij kopersulfaat werd aan het bekerglas toegevoegd en grondig geroerd, en vervolgens werd het supernatant genomen en een kleine hoeveelheid watervrij kopersulfaat toegevoegd en verder in de gaten gehouden.
B Zoals te zien is, onder toevoeging van voldoende watervrij kopersulfaat om het supernatant, de blauwe kleur in de tweede beker was lichter dan die in de eerste beker, en het watervrije kopersulfaat in de derde beker eigenlijk niet meer blauw. Dit betekent dat het water in de hydroxyethylester was in principe verbruikt door het kopersulfaat. Vermoedelijk is het watergehalte in de hydroxyethylester kan ook worden geanalyseerd door correspondentie.
B De resultaten van de test komen in grote lijnen overeen met de theorie. Dan de volgende kan de nauwkeurigheid van deze methode testen door er blindelings een te testen hydroxyethylester.
B Dit soort experimentele tests die ik toevoeg, zijn relatief willekeurig, falen is een groot probleem om opnieuw te doen, niet de moeite nemen ~
B Op de foto hierboven nam ik 50 g hydroxyethylacrylaat van een handelaar mee naar test de nauwkeurigheid van de eerste 8,67 g watervrij kopersulfaat werd toegevoegd en werd snel donkerblauw, wat betekent dat het watergehalte in de hydroxyethyl ester is relatief hoog, en de latere operatie is om het supernatant te herhalen plus kopersulfaat volledig geroerd totdat het watervrije kopersulfaat niet langer verandert van kleur onbekend.
B Na verschillende vernieuwingen van watervrij kopersulfaat, uiteindelijk ongeveer 24 g kopersulfaat zorgde ervoor dat het ethylhydroxylaat niet langer blauw werd, waarna het werd in principe aangenomen dat het water werd verbruikt door kopersulfaat. Overwegen dat het experiment in de winter werd uitgevoerd en het watervrije kopersulfaat veranderd in kristalwater, kan het roeren van het experiment niet zijn bijzonder voldoende, dus de 24 g kopersulfaat zou voldoende moeten zijn. De berekening toont aan dat 50 g ethylhydroxylaat 24/1,7 = 14,12 g water bevat, en het watergehalte van het geteste ethylhydroxylaat is ongeveer 14.12/50*100%=28%. Toen ik zag dat deze gegevens waren verbijsterd. Ik schrok toen ik zag deze gegevens. Er zou veel pech voor nodig zijn om er zoveel water bij te mengen, en tegelijkertijd had ik twijfels over mijn experiment. De resultaten van dit experiment zijn nauwkeurig.
B Ik heb zelfs een vriend gevraagd om me te helpen bij de gaschromatografie-analyse van: deze onderzochte hydroxyethylester, maar ik ben de gegevens vergeten 。。。。 Laat maar, ik zal verifieer het op twee verschillende manieren in het volgende artikel.
B Zoals je kunt zien aan de bovenstaande experimentele procedure, is het perfect haalbaar om watervrij kopersulfaat te gebruiken voor de detectie van het watergehalte van hydroxyethylacrylaat. Op dezelfde manier kan ook acrylzuur worden getest. Over het algemeen geldt dat als het hydroxyethylacrylaat van een handelsleverancier wordt getest op: watergehalte, is het tijd om te stoppen met handelen. Immers, of de handelaar heeft? het water zelf heeft gemaakt of de bron van de handelaar defect is, de aard van de probleem is hetzelfde: namaak. Het verschil is of het is onopzettelijke of kwaadwillige vervalsing. De markt, er zijn er altijd zoveel mensen om de mazen in de wet te misbruiken en uiteindelijk de belangen van klanten te schaden. Wat betreft de reden waarom er een serieuze bewatering van ethylhydroxyl op de markt is. Deze moet ook uitgaan van het niveau van het gebruik van hydroxyethylester. De toepassing van hydroxyethylacrylaat is niet zoals acrylzuur, het werkt op a later stadium. En een inzakkende masterbatchformule met dezelfde hoeveelheid acrylzuur verhoogt de hoeveelheid hydroxyethylacrylaat kan de initiële waterreductiesnelheid van de inzakkende masterbatch. Veel formuleringen van malaise masterbatch op de markt hebben een lage initiële waterreductiesnelheid. Wanneer het testen van netto cementslurry, hoe lager de initiële waterreductie, hoe meer moeilijk is het om de uitzettingsgraad tijdens de warptijd te vergroten. Omdat de initiële uitbreiding van de malaisebestendige masterbatch is in principe onmeetbaar en de verhoging van het aanvankelijke waterreductiepercentage doet vermoeden dat de verhoging van de tijdsafhankelijke expansie kan worden vergroot door de hoeveelheid hydroxyethylester. Omdat de twee factoren elkaar opheffen, is het cement netto drijfmest test verliest het criterium van de beoordeling. Zo veel dat velen fabrikanten in het geval van niet-testinkoop van hydroxyethylester in het gebruik van het proces en kan het verschil niet voelen. Lang geleden, ik kocht een partij hydroxyethylester met kwaliteitsproblemen en was in de war door dit probleem voor een lange tijd. Gedurende die tijd, de productie van inzinking masterbatch net slurry testen fluctueerde sterk. Ik voelde altijd dat iets was fout, maar ik kon het gewoon niet ontdekken. Het is lang geleden, maar ik kan alleen onthoud dat het onderzoeksproces erg ingewikkeld was, en ik vermoedde: dat het een probleem was van ethylhydroxylaat, maar ik kon het gewoon niet zien aan de cement net drijfmest test. Eindelijk, ik denk dat ik een vriend heb gevraagd om het gas te doen chromatografie als kwalitatief te beschouwen. Wat betreft het testen van water reductiemiddel door middel van cementnetslurry, in het algemeen de initiële en tijduitbreiding van de benchmark is hoeveel het waterreducerende middel onder toets zou moeten zijn. Of de prestatie beter of slechter wordt, geeft aan dat: er zijn verschillen in het productieproces van waterreductiemiddel; bestaat.
B Tot slot, het maakt niet uit welke testmethode het gebruik van materiaal is kenmerken van het verschil om onze menselijke waarneembare (warm en koud) te verkrijgen temperatuurverschillen, etc.), waarneembaar (kleurverschillen, etc.), analyseerbaar (inzakkingsgegevens, enz.) resultaten. Elke vorm van testen heeft zijn beperkingen en gemak, en hoe de verschillen tussen stoffen redelijkerwijs kunnen worden gebruikt om ons werk dienen is het fundamentele doel van het vak van analyseren en testen. Het proces van testen is vrij onbelangrijk, zolang we de kunnen verifiëren resultaten die we willen. Kwam eerder een interessante grote fabriekstechnicus tegen, kijk naar mijn test waterreducerend middel vast gehalte van de vorm is bijzonder robuust, is om een ​​verwarmingsonderzetter met aluminiumfolie te nemen. Toen zeiden ze hun bedrijf vochtmeter hoe high-end. Op dat moment is mijn hart erg machteloos, echt niet ik kan het me niet veroorloven om een ​​dure vochtmeter te kopen, een keer meer dan 10.000 een vochtmeter geïmporteerd die we ook gebruiken. De sleutel is niet het probleem dat het niet nuttig is, het is echt niet nodig.
B Zoals vermeld in het artikel, al was het maar een kwalitatieve analyse, haal dan gewoon wat kopersulfaat toegevoegd aan het hydroxyethylacrylaat kan snel zijn en handig. Maar als u door wilt gaan met de kwantitatieve analyse, moet u: bedenk dat watervrij kopersulfaat onoplosbaar is in ethylhydroxylaat, dus u kan proberen het supernatant te nemen en het experiment voort te zetten. wanneer watervrij kopersulfaat wordt veranderd in kopersulfaatpentahydraat, is het noodzakelijk om: overweeg de snelheid van waterkristallisatie en hoe lang het roeren kan zijn voldoende. De nauwkeurigheid van de definitieve gegevens moet worden geverifieerd met behulp van andere methoden. Schijnbaar eenvoudige maar rigoureuze overwegingen kunnen ons in staat stellen om veel te vermijden onjuiste analyses als gevolg van experimentele vooroordelen.
B Als je mij vraagt ​​of deze manier van denken nog een ander nut heeft als je... moet dit en dat overwegen om watervrij kopersulfaat te gooien dat je niet meerdere keren per jaar gebruiken? Mijn antwoord is "Het laat me eruit zien" professioneel~"
B